Trauma ludobójstwa
Romowie
od chwili pojawienia się w Europie doświadczali różnych form represji i
przemocy, które ukształtowały ich mentalność i percepcję otaczającego
świata. Holokaust stanowi jednak najmroczniejszą kartę w dziejach tego
narodu. Wraz z dojściem do władzy niemieckich nazistów ziściła się
apokaliptyczna wizja, w której grupa ludzi w sposób samowolny skazała
inną na całkowitą eksterminację. Ludobójstwo zostało precyzyjnie, w
sposób biurokratyczny zaplanowane i zrealizowane przy użyciu najnowszej
techniki. Naziści pragnęli zrealizować swoja wizję świata, w którym nie
było miejsca dla Romów.
Trauma Holokaustu wpłynęła na romską
tożsamość. Jego dziedzictwo jest stale obecne wśród Romów. Nie tylko ci,
którzy przeżyli jego koszmar, ale również potomkowie ofiar są
naznaczeni jego syndromem. Wśród europejskich Romów nie ma rodziny,
która by nie straciła w czasie II wojny światowej swoich bliskich. To
sprawia, że ból, cierpienie, strach, poczucie zagrożenia tym wywołane są
stale obecne we wszelkich aspektach życia romskiego.
Stygmatem
Holokaustu przesycona jest cała powojenna romska kultura. Stała się ona
katalizatorem dla emocji i uczuć, których źródła tkwią w doświadczeniu
zagłady.
